ZONDAG 9 DECEMBER : 13DE MIEKE PAP-ROUTE EN 7DE MARATHON VAN ’t KEMPENS LANDGOED
Op de tweede zondag van december zijn de Ravelse Wandelaars weer toe aan hun jaarlijkse wandelhappening bij Mieke Pap. Groot verschil met de vorige jaren is dat de deelnemers nu uitsluitend in Poppel vertrekken en niet meer in Weelde. Dat heeft als gunstig gevolg dat wij de wandelaars een nog mooier natuurparkoers kunnen aanbieden dan al het geval was. Het was wel even zoeken naar voldoende parkeergelegenheid in Poppel, maar het ziet er naar uit dat dit ook gaat lukken. Zoals steeds is er weer een ruime keuze uit diverse afstanden.
Dit jaar zijn dat : 6-9-10-16-19-26-31-42 of 50 km.
Voor de afstanden van 6 tot 19 km blijf je vrij dicht in de buurt van de gemeentezaal waar de start plaatsvindt en maak je er 1 of 2 lussen (voor de 16 en 19 km). De kortste afstand volgt het paadje langs riviertje de Aa, om dan via een doorsteek naar Overbroek en een onverharde dreef aan Pannenhoef terug te keren. Voor de 9 km vervolg je na de Aa richting Bremberg om daar een heerlijk slingerpad door de bossen van Molenheide te nemen. Je verlaat dit bosgebied richting Overbroek en neemt daar terug de oever van de Aa op, hier echter via een ‘avontuurlijk’ slingerpad, dat nauwelijks door een levende ziel bewandeld wordt. Hierna vervoeg je de collega’s van de 6 km om zo terug te keren naar de startzaal.
De afstanden 16 en 19 km zijn na terugkeer toe aan een tweede lus ( ook de 10 km volgt dit parcours) die ze via het kerkhof en landelijke veldwegen aan Hondseinde naar de ingang van privaat domein de Schrieken geleidt. En hier bieden we je een vernieuwd traject aan, uitgewerkt door de plaatselijke bosbeheerder, waarvoor trouwens onze hartelijke dank. Het wordt een afwisseling van bredere en wat smallere bospaden (o.m. langs een vijver) langs diverse boomsoorten, veelal met een weelderige ondergroei van rododendrons. Je vertoeft hier zo’n 4 kilometer en we verlaten het domein via de Karmel Emmaüs, de verblijfplaats van de Zusters Karmelietessen die zich hier in 1996 gevestigd hebben. Het is een prachtig gebouw met daarnaast een mooie vijver. Je zet vervolgens koers naar de rustpost aan het Hegse Stalleke.
Er resten nog 2,5 km tot de finish en die verloopt via een bosdoorsteek, een landelijke veldweg en tenslotte een fietspad.
De wandelaars die opteren voor een afstand van 26 km of meer komen pas echt in een wandelparadijs terecht. Zij volgen de korte afstanden tot na het slingerpad aan Molenheide. Maar van hieruit ga je de grens opzoeken. Je volgt een mooi pad dat een in ere herstelde stuifduin doorkruist en vindt even verder de bekende Roovert-kapel vlakbij de grensovergang. Een lange bosdoorsteek langs een vennetje brengt je uiteindelijk aan de oever van de Rovertsche Leij, een heerlijk slingerend riviertje dat het verlengde van de Belgische Aa vormt. Je komt terecht op het Gorpsbaantje, een brede bosdreef. Je verlaat die even verder om een gedeelte van het Klim- en Avonturenbos mee te pikken. En zo kom je aan een natuurpoort, waar Drink- en Eeterij Roovertsche Leij gevestigd is, de rustpost waar we voor de eerste maal gebruik van maken.
De rotonde is vlakbij en van hieruit volg je, ook voor de eerste keer, een bosdoorsteek van landgoed Nieuwkerk over het gedeelte dat eigendom is van Baron de Jamblinne de Meux. Ook hier merk je weer de rijkelijke aanwezigheid van rododendrons. Je mag nu even terug naar Belgisch grondgebied over een lange bosdreef, een veldweg en een paardenwei. Uiteindelijk beland je op de rustpost bij Aarle IJs. Van hieruit kiest de 26 km al voor de terugkeer, maar wel langs privaat domein de Schrieken. De 31 km maakt eerst nog een kort ommetje. Maar het Belgische intermezzo is van korte duur. De immense Regte Heide wenkt immers voor de marathonners. Toch ben je zover nog niet. Eerst volgt het volgende Nederlandse landgoed, Ooievaarsnest, welk je mag doorkruisen via afwisselend smalle paden langs varens en wat bredere bospaden. Je passeert een grafheuvel en een vogelkijkhut en plots is de heide daar. De Regte Heide, met zijn 250ha één van de grootste heidegebieden van Noord-Brabant, biedt zich aan. Je volgt de heidepaden tot je koers zet naar de rustpost aan manège het Hoefke in Riel, welke je misschien wel herkent van de 75-km tocht. Je hebt ondertussen ook een 6-tal grafheuvels opgemerkt, waarvan 4 met palenkrans.
Vervolgens mogen de 50 km-vreters hier een werkelijk prachtige lus maken die grotendeels over meestal smalle paadjes en een enkel breder pad door de heide loopt. Maar er is ook voor afwisseling gezorgd met een strook bos en een wat langere veldweg. Samen met de 42 km wordt nu stilaan de terugweg ingezet. Maar het feest is nog lang niet voorbij. Je komt langs de kapel Mariagrotje en vervolgt langs bospaden van het Riels Hoefke om dan aan de ingang van het volgende landgoed te arriveren, de Hoevens. Blikvangers worden hier de doortocht over de natuurbegraafplaats en je maakt ook voor het eerst een ommetje langs de gerestaureerde Nieuwelandse hoeve uit 1205 en de imposante Vlaamse Schuur. Bospaden, veldwegeltjes en een prachtige beukendreef leiden je uit het landgoed, maar het volgende dient zich al aan, voor je het weet ben je terug in landgoed Ooievaarsnest. En ook hier merk je opnieuw een Vlaamse Schuur, met nep-ooievaar op het dak. Prachtige bospaden brengen je uiteindelijk opnieuw in België. En daar wenkt de compleet behekste rustpost Radio Paloma, waar kranige Gina de plak zwaait. Tegen zoveel charme ben je uiteraard niet opgewassen.
Deze tocht verdient echt wel een kers op de taart. En die komt er ook. Na Radio Paloma volgen enkele langere veldwegen, onderbroken door een tweetal smalle bospaadjes. Via een fietspad komt het private landgoed de Schrieken in zicht, wat je via eenzelfde traject mag doorlopen als de kortere afstanden.
En dat geldt ook voor de ultieme kilometers. Als de kerktoren van Poppel in zicht komt weet je dat Mieke Pap vlak in de buurt is. Of ze bijMieke Pap zelf dan nog ‘pap’ kunnen zeggen valt te bezien, want met ook nog de vroegere deelnemers vanuit Weelde op hun dak is het daar wellicht alle hens aan dek.
Deze 13de Mieke Pap-route wordt zeker één van de mooiste tochten die je hier al aangeboden kreeg. Wij twijfelen er dan ook niet aan dat je zal genoten hebben !
Iedereen van harte welkom !
